Sunday, January 10, 2016

ဘ၀

 ကိုယ့္စိတ္ကူးထဲက နံနက္ခင္းေလးမွာ…
တေန႔တာကို အစျပဳဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ အရွိန္အ၀ါအျပည့္နဲ႔ ေကာင္းကင္ၾကီးက တည္ၾကည္ခန္႔ျငားေနတယ္။
ဟိုးခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ စိမ္းညိဳ႔ညိဳ႔ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းေလးေတြ ခပ္ေရးေရးလွမ္းျမင္ေနရတယ္။
ငွက္သံေလးေတြလည္း ၾကားရတယ္။
ၾကာပန္းအျဖဴေလးေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ သဘာ၀ေရကန္ေလးက ၾကည္လင္ျငိမ္သက္ေနတယ္။...
ၾကာန႔ံသင္းေနတဲ့ ေလႏုေအးေအးေလးကို အားရပါးရ တ၀ၾကီးရွဳရွိဳက္လိုက္တယ္။ 

 
 
 
တကယ့္လက္ေတြ႔ဘ၀ထဲက နံနက္ခင္းမွာေတာ့…
အိပ္ေရးမ၀ေသးတဲ့ ေကာင္းကင္က မွဳန္ေတေတျဖစ္ေနတယ္။
ပတ္၀န္းက်င္မွာ ထပ္ျမင့္အေဆာက္အဦးေတြရဲ့ ေခါင္မိုးေတြကို ျမင္ေနရတယ္။
ကားသံေတြလည္း ၾကားရတယ္။
လူေတြအကူးခံရလြန္းတဲ့ ေရကန္ကလည္း ျပာႏွမ္းႏွမ္းျဖစ္ေနတယ္။
ကလိုရင္းန႔ံပါတဲ့ ေလစိမ္းေရႊေရႊကို ေအာင့္သီးေအာင့္သက္ ရွဴလိုက္ရတယ္။

No comments:

Post a Comment